Onze Geschiedenis

Hotel San Francesco Al Monte is het resultaat van een project om de linkervleugel van het oude klooster Santa Lucia al Monte in Napels te renoveren en te converteren onder leiding van architect Luciano Raffin. Het klooster dateert uit de 16de eeuw en begon met de eerste enkele cel die Frater Augustine Miglionico van de Orde der Minorieten, ook wel bekend als de “Barbanti” vanwege hun golvende baarden, uit de helling van de heuvel van San Martino hakte, in een afgelegen gebied dat bekend stond als de berg. In de loop der tijd werd de eerste cel de Kerk van Sint Lucia Vergine e Martire, en een meer uitgebreid en georganiseerd religieus complex ontstond ernaast op de zijkant van de heuvel.

Het project om het oude klooster vakkundig aan te passen heeft fascinerende en artistiek belangrijke ruimtes bewaard, zoals de Kapel van San Giovan Giuseppe della Croce, de patroonheilige van Ischia, de Hall van de Oven en de Eetzaal met fresco's. In iedere hoek van het hotel zijn fragmenten van fresco's, oude majolica en decoraties te zien.

Op de derde verdieping bevindt zich ook de cel waar Giovan Giuseppe della Croce de laatste 12 jaar van zijn leven doorbracht. Bekend vanwege het abrikozen wonder die zelfs in de winter om hem heen groeiden, is hij in 1789 zalig verklaard. Datzelfde jaar werd van zijn cel een votieve kapel gemaakt en vandaag de dag is het een van de meest betoverende plekken van het hele hotel.

Met als doel de toegankelijkheid van de hedendaagse artistieke cultuur te bevorderen, werd een selectie van werken van de Morra Foundation opgesteld in Hotel San Francesco al Monte, een prestigieus hotel gelegen aan de voet van de Vigna San Martino. De tentoonstelling strekt zich uit van de hal tot de derde verdieping van het hotel en toont werken van nationale en internationale kunstenaars die in de tweede helft van de twintigste eeuw experimenteerden met de meest radicale kunstvormen. Onder de artiesten bevinden zich Arman, Nanni Balestrini, Hermann Nitsch, Luca Maria Patella, Vettor Pisani, Paul Renner, Shozo Shimamoto en Napolitaanse artiesten zoals Renato Barisani, Carmine Di Ruggiero, Augusto Perez Gianni Pisani, Errico Ruotolo en Domenico Spinosa. Bovendien bevat een deel van de tentoonstelling een galerij met portretten die enkele persoonlijkheden uit de denkbeeldige wereld vertegenwoordigen, gecreëerd en verteld door Maurizio Elettrico in "The New Empire" en "The Squirrel and the Grail".

De Morra Foundation werd in 1992 opgericht met als doel de communicatiecultuur te promoten, organiseren en verspreiden. In 2008 werd, als onderdeel van een groter stadsvernieuwingsproject genaamd het Art Quarter, het Hermann Nitsch Museum Archieflaboratorium voor Hedendaagse Kunst geopend, wat de eerste stap markeerde op weg naar de integratie van de Stichting in de gemeenschap van de wijk Avvocata. Dit proces werd in 2016 voortgezet met de inhuldiging van Casa Morra, een archief voor hedendaagse kunst gehuisvest in Palazzo Cassano Ayerbo D'Aragona. Casa Morra is ontworpen als een ruimte om honderd jaar tentoonstellingen te plannen en is ook de plaats waar de dagelijkse studie-, conserverings- en communicatieactiviteiten van de archieven van de Stichting worden uitgevoerd, die door de Archivistische en Bibliografische Superintendentie van Campania als historisch belang worden beschouwd. In synergie met de twee museumruimtes draagt ​​de Shozo Shimamoto Association, gevestigd in het achttiende-eeuwse Palazzo Spinelli di Tarsia, bij aan de vitaliteit van het Art District.